Michael Caine’in oyunculuk kariyerinin ilk yıllarıydı. Askerlik hizmetinden dönmüştü ve iş bulduğu bir tiyatroda çalışmaya başlamıştı. Sahnede ve ekranda birkaç küçük rolde yer aldı. Sonra Zulu filminde çıkışını yapacağı o teklif geldi.
1964’te vizyona giren Zulu’la Michael Caine’in büyükler sahnesine adım attı. İşçi sınıfından gelen oyuncu için bu, büyük bir başlangıçtı; ne de olsa sadece birkaç yıl önce bir tereyağı fabrikasında çalışıyordu.
Esasen Caine, Cy Endfield’ın Rorke’s Drift Savaşı tasvirindeki rolü aldığı haberiyle şaşkına dönmüştü. Blowing the Bloody Doors Off adlı kitabında şöyle yazmış ünlü aktör: “Çin askerlerini ıssız topraklarda kovalamanın ötesinde, Zulu’daki aristokrat ve şımarık Teğmen Gonville Bromhead rolü için yaptığım ekran denemesi o zamana kadar yaptığım en sinir bozucu şeydi. Stanley [Baker, yapımcı] ve Cy fazlasıyla nazik ve sabırlıydı, buna rağmen tam bir felaketti.”
“Yıldız kalitesine sahip değildim. Ter, panik ve tam anlamıyla dehşet içindeydim.”
Caine oyuncu seçmelerinin berbat geçtiğine ikna olmasına rağmen rolü aldı. Endfield ve Baker, oyuncuda kendisinin fark etmediği bir şeyi görmüştü. “O hafta sonu Cy bir partide yanıma geldi. ‘Denemeni gördüm ve şimdiye kadar gördüğüm en kötüsü, ama bilmiyorum Michael, sanırım orada bir şey var. Rolü aldın” dedi.
Caine kitabında konuşmanın devamını şöyle yazmış: “Gitti ve karın kaslarıma durmalarını söylemeden önce ayakkabılarımın her yerine kusmuştum. Mahvolmuş ayakkabılarıma rağmen kendimi bir şampiyon gibi hissediyordum. Bir şekilde darbelerin üstesinden gelmeyi başardım. Her işte, ne başarmaya çalışıyorsanız çalışın durum aynıdır. Zamanın ne zaman geleceğini asla bilemezsiniz ve o an geldiğinde yere yığılıp kalmak istemezsiniz.”
Film büyük beğeni topladı ve Caine birkaç yıl içinde Lewis Gilbert filmi Alfie‘deki ilk başrolüyle “En İyi Erkek Oyuncu” Akademi Ödülü’ne aday gösterildi. Caine daha sonraları Hannah ve Kız Kardeşleri ve Elma Şarabı Kuralları ile iki Oscar kazandı.
görsel: PHOTOFEST
far out maganize
